ప్రియురాలు

ప్రియురాలు

రాలు కన్నుల నీరే ధారగ

ప్రియురాలు వన్నెల తీరే చూడగ

వరాలు యిచ్చెను నవ్వే నవ్వగ

తరాలు తరిగెను నిను తలవగ

చెవి దుద్దులు కావవి, చెంపకు హద్దులు..

ముక్కు పుడక కాదది, నా శ్వాసకు అమరిక..

మమతను పంచే ఆ రూపు, తమకము పెంచి ఆశ రేపు..

తమకొరకేనంటూ ఆమె చూపు,

మననము చేయగ హాయి గొలుపు

ఆవె ఆమె నవ్వు లోన ఆమనీ రాగాలు

పలుకుచుండె చూడు పలకరించి

ఆమె నొసటి పైన ఆదిత్యుడమరగా

పులకరించె తనువు పడతిని గని

– సత్య సాయి బృందావని

Previous post డియర్
Next post వెళ్ళిపోయావు

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *